Buses and more FITZJOHN – DITTMAR Muskegon, Michigan, USA

Busbuilder FITZJOHN – DITTMAR Muskegon, Michigan, U.S.A.

 

FitzJohn

Industry	Bus & coach manufacturer
Fate	Dissolved
Founded	Muskegon, Michigan, U.S.(October 8, 1919)
Founder(s)	Harry Alphonse FitzJohn
Defunct	May 1958
Area served	North America
Products	Duraliner, Cityliner, Falcon
Subsidiaries	FitzJohn Coach of Canada Ltd.

FitzJohn was a bus manufacturer in Muskegon, Michigan. The company was founded October 8, 1919, by Harry Alphonse FitzJohn, and built over 5,000 bus bodies, complete buses, stretchout sedans and passenger-carrying trailers before closing down in May 1958.

Corporate names
FitzJohn-Erwin Manufacturing Company	1919–1933
FitzJohn Manufacturing Company	1933–1935
FitzJohn Body Company	1935–1937
FitzJohn Coach Company	1937–1958
FitzJohn Coach of Canada Ltd.	1949–1959

The FitzJohn company was formed in 1919 to build truck and bus bodies. The former were mostly for Ford chassis, while the latter were for REOs. Originally sold under the Fitz-Er marque, the buses were soon badged as FitzJohn. FitzJohn’s best selling point was the low price relative to its quality, which led to enough success that a new plant was purchased in 1924, five times larger than the original. Sales continued to increase, doubling from 1924 to 1925, and in the late 1920s FitzJohn was delivering almost 300 bodies a year. At that time FitzJohn models had a simple letter designation, although some had rather basic names, too. However, since so many options (such as rooftop luggage racks or polished aluminum bright-work) were offered, many of the variations were also given Indian names by the company’s sales & marketing department.

1922 fitzjohn cab

History

From 1 January 1929, FitzJohn began selling directly to consumers, rather than exclusively through chassis manufacturers and dealers. This change, however, did not prevent a 40% decline in sales due to the Depression, and on 8 June 1931, the company went into receivership. Its founder (H.A. FitzJohn) was forced out, and went into partnership with Paul O. Dittmar to produce the 12- to 15-passenger Dittmar-FitzJohn Autocoach (similar to the model D, but with a lowered aisle along the right side). H.A. FitzJohn later became the first manager of the General American Aerocoach Company.

1937 Fitzjohn stretched out 11 passenger

In 1934 FitzJohn introduced its 11-passenger stretchout model 100. It was based on the Chevrolet Master Sedan which was split in the middle, had an extra body section inserted and a baggage rack added to the roof. The 100 was an immediate success, primarily as an economical “mini-coach” for feeder routes, although some were used for airport transfers or sightseeing services. During World War II, when many other bus manufacturers suspended production in favour of war materiel, the War Production Board directed FitzJohn to build a 15-passenger version of the 100. Otherwise-surplus Chevrolet, Pontiac and Packard sedans had extra rows of back-to-back seats installed, but because of wartime restrictions, white ash framing and Masonite panels were used instead of metal. Sixty-two enclosed auto haulers were also converted to passenger-carrying trailers in 1943.

1940 Fitzjohn model 625 in March 1940 for a White 1012

Starting about 1940, under the direction of James J. St.Croix FitzJohn began to switch from building bodies for other manufacturers’ chassis to their own integral models. The last bus body delivered was a model 625 in March 1940 for a White 1012 demonstrator chassis. In 1950 diesel power began to be offered as an option. At the same time the current models were redesigned with rear engines. Even though the Cityliner offered unparalleled maintenance access to the engine (the rear corner panels swung out, as well as the back panels lifted up), FitzJohn could not compete against the larger manufacturers (such as GM and Twin Coach) and decided to leave the transit market in 1954.

FitzJohn’s last offering was the Roadrunner. Officially designated the FID (FitzJohn Interurban Diesel with a 150 hp Cummins JBS-600) or FIG (with a Gasoline Waukesha 176 hp 140-GK), the Roadrunner was offered as a 37-passenger coach with a 237-inch (6.0 m) wheelbase, or a shortened 33-seat version on a 201-inch (5.1 m) wheelbase. Only 14 FIGs were built, and all but a handful of the Roadrunners were 37-seaters. The last FitzJohns built for an American customer were five Roadrunner Sightseer variants (with roof windows) for Florida Greyhound Lines. The 85,000-square-foot (7,900 m²) Muskegon factory closed in May 1958, after the last order of 54 FIDs was delivered to Mexico.

Sales records exist for the 31 years 1927 through 1958. During that time FitzJohn constructed 2,621 buses and coaches, 1,460 bodies, 776 stretchouts, and 62 trailer conversions. It is estimated that over 400 bus bodies—plus a small number of truck bodies—were built in the years 1921–1927, for a total of over 5,300 units.

Foreign operations

In 1949 FitzJohn purchased surplus land and a 42,000 sq ft (3,900 m²) airplane hangar adjacent to the Brantford, Ontario airport. The first buses built by FitzJohn Coach of Canada Ltd. were delivered to Hollinger Bus Lines (a suburban Toronto company) in May 1950. The Brantford plant built 197 buses during its entire existence. Initially the front-engined 310 Cityliner was produced, but construction switched to the rear-engine FTD and FTD. In 1958 the facility was sold to Blue Bird, allowing that company to expand into Canada.

Shortly after World War II FitzJohn established a sales unit in Mexico City. Mexico proved to be a fertile market for the company, and 40-passenger Super Duraliners were sold there until 1956, many built to an unusual rear-entrance/exit configuration. Although sales dropped in the mid-1950s when the Mexican government began to encourage domestic manufacturing, over 50 Roadrunners were exported. Following the dissolution of FitzJohn, a Mexican company began building the Roadrunner.

Products

1923 fitz-er bus

Model	Seats	Type	Built	Notes
F-60	18	transit	1921–1927	for ¾-ton Reo Speed Wagon chassis; replaced by model F
F-75	18	parlor	1921–?	sedan-style; for ¾-ton Reo Speed Wagon chassis
B-51	21	transit	1922–1928	for ¾-ton Reo Speed Wagon chassis; replaced by model B
—	22	parlor	1924–1927	for Reo W chassis
B	21	transit	1927–1933	Pay-Enter Grand; Seneca without upper sash windows, Sioux with upper sash windows
C	17–25	parlor	1927–1933	Observation Coach (21 seats); Mohawk with 17 seats, Tecumseh with 25 seats
D	12–17	transit/suburban	1927–1933	Utility Coach; Algonquin with 12 seats, Juniata with 14 seats, Apache with 17 seats
F	17	transit	1927–1928
G	21	parlor	?–1933	Observation Coach; Tomahawk with inside lofts, Shiawassee without inside lofts
H	29	transit	?–1933	Pensacola
K	25	transit/suburban	1928–1933	Navajo
L	19–29	parlor	1928–1933	Commander of the Highways (19 seats); Chippewa with 21 seats, Shawnee with 25 seats, Pocahontas with 29 seats
S	various	school	?–1933	Hiawatha
5	13	parlor	1933–?	streamlined body; only 3 built
10	16	parlor	1933–?	streamlined body; only 7 built (2 as railbuses)
15	?	?	1933–?	no details
20	?	?	1933–?	no details
25	?	?	1933–?	no details
30	?	?	1933–?	no details
35	21–29	transit	1933–1939	198 built (includes 35A, 35B, 35C, 35X and streamlined 35Z versions)
100	11–15	sedan	1934–194x	stretchout Chevrolet Master Sedan; 776 built; 15-seat version built during World War 2
135	?	parlor	1935	2 built
150	?	parlor	1934–?	Deluxe Streamlined Intercity
175	?	parlor	?	no details
215	16–21	transit	1934–?	101 built
250	21–25	parlor	1934–?	Dural Intercity: all-metal flat-front duralumin body; replaced by model 325
300	?	transit	193x–1942	245 built (14 as bodies only); replaced by model 310
310	27–39	transit	1944–1950	Cityliner; forward-entrance flat-front bus; also offered with Hercules JXLD engine; standee windows added in 1947; replaced by models FTD & FTG
325	?	parlor	?–1940	available as body-only or integral coach; replaced by models 500 & 600
350	?	transit	1936–1937	forward-entrance flat-front all-metal body for Reo 3P7 chassis; 25 built
500	24–32	parlor	1939–1945	Duraliner; 243 built; replaced by model 510
510	24–32	parlor	1946–1952	Duraliner; 499 built
525	28	parlor	?	Duraliner; 7 built
600	36	parlor	1939–1940	Falcon; mid-ship underfloor engine
610	36	parlor	1940–1946	Falcon; front engine; replaced by model 635
615	36	parlor	?–1946	Falcon; air-conditioned version of the 610; replaced by model 635
625	?	parlor	1940	last body-only design; for White 1012 chassis
635	36–40	parlor	1949	Super Duraliner; 25 built; export version sold in Mexico until 1956
FTD	?	transit	1950–1954	Cityliner; rear diesel engine (usually Cummins JT-6B)
FTG	?	transit	1950–1954	Cityliner; rear gasoline engine (usually Waukesha 140-GK)
FSD/FSG	?	suburban	?	Suburbanliner; high-back seats and no center door; only 3 built
FID/FIG	33–37	interurban	1954–1958	Roadrunner; Sightseer offered with roof windows; 14 FIG built
—	?	trailer	1943	auto-hauling trailers converted to passenger units; 62 built

1923 fitzjohn bus

1927 fitzjohn ad

1927 fitzjohn bus

1927 fitzjohn gruber 1

1928 Harry A FitzJohn

1929 fitzjohn bus

1929 fitzjohn bus

1930 fitzjohn bus

1932 fitzjohn ad

1933 Dittmar-Fitzjohn Autocoach Safeway Lines, inc. Chicago. Il

1933 fitzjohn ad

1933 fitzjohn bus

1934 fitzjohn bus

1934 fitzjohn bus

1934 fitzjohn bus

1935 Dittmar-DMX De Luxe Motor Stages od Illinois 185

1935 fitzjohn bus

1936 – Chevrolet-Fitzjohn

1936 chevrolet fitzjohn 100

1936 chevrolet fitzjohn 100

1936 fitzjohn 15-pass

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1936 fitzjohn bus

1937 fitzjohn bus

1937 fitzjohn model 100

1938 Dittmar International Harvester

1938 Dittmar International Harvester

1938 Dittmar International Harvester

1938 Fitzjohn Chevrolet Cityliner

1939 Fitzjohn Chevrolet Duraliner

1939 fitzjohn falcon

1940 fitzjohn 300

1940 fitzjohn falcon

1940 Fitzjohn Falcon

1940 FitzJohn, Modelo 610 Falcon

1941 chevrolet fitzjohn 100

1941 fitzjohn duraliner

1942 Chevrolet Defense Workers Coach 15-Passenger Military Fitzjohn

1942 Chevrolet Defense Workers Coach 15-Passenger Military Fitzjohn

1942 Chevrolet Defense Workers Coach 15-Passenger Military Fitzjohn

1942 chevrolet fitzjohn wwc5

1942 fitzjohn falcon

1942 fitzjohn trailer

1943 fitzjohn trailer

1944 fitzjohn duraliner

1945 fitzjohn cityliner

1945 fitzjohn falcon

1946 fitzjohn cityliner

1946 fitzjohn duraliner

1946 fitzjohn duraliner

1946 fitzjohn duraliner

1946 fitzjohn falcon

1946 fitzjohn falcon

1946 fitzjohn falcon

1946 Fitzjohn model 510 Duraliner Central Trailways (TN) CT-503

1946 Fitzjohn Model 510 Duraliner MacKenzie Coachlines 2865 &2866 at Springhill Nova Scotia

1946 Fitzjohn Model 610 Duraliner MacKenzie Coach Lines Inc 2865

1947 fitzjohn cityliner

1947 fitzjohn cityliner 1

1947 fitzjohn duraliner

1947 Fitzjohn model 510 selkirk-BBL2-luke

1948 fitzjohn cityliner

1949 fitzjohn sp dura

1949 fitzjohn super power duraline

1950 fitzjohn duraliner

1950 fitzjohn sp duraline

1951 fitzjohn duraliner

1951 fitzjohn duraliner

1951 fitzjohn duraliner

1951 fitzjohn duraliner

1951 fitzjohn ftg

1954 fitzjohn duraliner

1954 fitzjohn duraliner

1954 fitzjohn duraliner

1954 fitzjohn roadrunner

1955 Fitzjohn FID Roadrunner Southern Stages Macon GA C-119

1955 fitzjohn roadrunner

1955 fitzjohn roadrunner

1956 Fitzjohn FID Roadrunner Queen City Trailways Q-2094

1956 fitzjohn roadrunner

1956 fitzjohn roadrunner

1956 fitzjohn roadrunner

Chevrolet Master Coach by FitzJohn

Fitzjohn Cityliner ad

FitzJohn FTG-33 © Joe Palangio

Fitzjohn Road Runner

fitzjohn

Ford Fitzjohn

W fitzjohn 50 Airport Buses

winnipeg-1934 bus At Hobans 2 mack fitzjohn

Finish

Filed Under: Busbuilder, BUSES, Chevrolet, Cummins, DIAMOND T, DITTMAR, FITZJOHN,Ford, International Harvester, Limos, REO, TAXI, USA, Waukesha, WHITE

DAF Buses, Trucks, Cars, Army, e.a. the Netherlands I t/m 1951

DAF (fabrikant)

DAF Trucks N.V.
Een van de eerste modellen, de z.g. “Zevenstreper”
Onderdeel van	Paccar Inc
Oprichting	1 april 1928
Producten	vrachtwagens en motoren
Website	daf.com

DAF, afkorting van Van Doorne’s Automobielfabriek N.V., is een auto– en een vrachtautofabrikant, in 1932 opgericht door Hub van Doorne.

Algemeen

In 1938 werd een prototype van een amfibisch voertuig gepresenteerd, met vierwielbesturing. In 1949 begon Hub samen met zijn jongere broer Wim de Automobiel Fabriek die zich toelegde op de productie van vrachtwagens. In 1953 wilde men ook personenauto‘s gaan maken. In februari 1958 rolde de eerste DAF met tweecilinder viertaktmotor en variomatic versnellingsbak van de band.

1970-DAF-2600-trekker, de eerste ‘moderne’ vrachtwagen

2001 DAF CF

In 1975 werd de personenauto-tak van DAF verkocht aan het Zweedse Volvo.

De vrachtwagendivisie bleef zelfstandig en nam in 1987 de vrachtwagendivisie van British Leyland over. In 1993 echter ging DAF failliet, maar werd in afgeslankte vorm doorgestart als DAF Trucks N.V. In 1996 werd het bedrijf overgenomen door het Amerikaanse Paccar.

Het begin

Op 1 april 1928 begonnen Hub en Wim van Doorne in Eindhoven (Nederland) een machinefabriekje met de naam Commanditaire Vennootschap Hub. van Doorne’s Machinefabriek, nadat zij eerder al in hun ouderlijke woonplaats Deurne (Nederland) in dienstverband werkzaam waren geweest op dat vlak. Zij vervaardigden constructiewerk, hetgeen leidde tot de bouw van opleggers. In 1930 werd de fabriek in Tuindorp in bedrijf gesteld. Aanvankelijk vervaardigden zij opleggers en aanhangwagens, vanaf 1934 onder de naam: Van Doorne’s Aanhangwagen Fabriek, oftewel afgekort D.A.F.. In 1936 werd de DAF-losser voor het overladen van spoorweglaadkisten op de markt gebracht, alsmede de tradoconstructie voor militair gebruik. Hiermee kon een vierwielige auto in een zeswielige veranderd worden. Ook produceerde men reeds pantserwagens.

In 1949 werden de eerste vrachtwagens geproduceerd, het betrof een aantal van ongeveer 150. Van het Nederlandse leger ontving men grote orders: zo bouwde men vanaf 1956 grote series vrachtwagens. Verder werden allerlei vindingen gedaan, zoals de roltrommel vuilniswagen en een uitschuifbare motor.

Personenauto’s

De eerste stappen naar autoproductie

Tijdens de Tweede Wereldoorlog had Hub van Doorne een dwergautootje ontwikkeld, bijgenaamd de regenjas

, waarin Hubs ideaalbeeld van een kleine auto voor het volk naar voren kwam. De auto werd nooit in serieproductie genomen; het enige prototype werd aan een circus verkocht. Later kwam het in het DAF Museum in Eindhoven (Nederland) terecht.

De eerste Variomatic

Achteras met Variomatic van een DAF 55.

Hub van Doorne had in de jaren 50 een Buick aangeschaft met een zogenaamde Dynaflow automatische versnellingsbak. Hij vond de automaat ideaal en wilde deze graag beschikbaar maken voor een groot publiek. De bak was zwaar en niet erg efficiënt, zodat de inbouw in lichte auto’s uitgesloten was.

Van Doorne kreeg naar verluidt inspiratie van de lopende band in zijn fabriek, waar alle machines werden aangedreven door rubber banden. Ook mogelijk is, dat hij een Nederlands eigenbouwsel, de Homemade kocht, waar een voorloper van de variomatic zou zijn ingebouwd. Het boek Dafjes van Jan de Lange meldt dat het zelfs mogelijk is dat de inspiratie van de Variomatic kwam van een Zündapp bromfiets.

De eerste modellen

DAF 600-in-1959-prins-Bertil

Daffodil

Nadat Hub van Doorne de Variomatic uitvond (bijnaam: Het Pientere Pookje), besloot men in 1953 ook personenwagens te gaan bouwen, om de Variomatic daadwerkelijk te kunnen gebruiken. Volgens de Van Doornes moest het een klein autootje worden. Ingenieur Van Brugghen kreeg de technische leiding van het project. In februari 1958 toonde DAF de wereld een volwaardige 4- à 5-persoons auto met automatische transmissie, de beroemde Variomatic, en met een zelf ontwikkelde 2-cilinder 4-taktmotor. De Variomatic was een continu variabele transmissie met twee rubberen riemen die tussen twee schijven traploos nieuwe overbrengingsverhoudingen realiseert. Het was de eerste continu variabele transmissie voor auto’s die ooit in productie werd genomen.

De DAF 600 (1959) was de eerste auto. Bij de presentatie op de AutoRAI was de auto nog niet helemaal productierijp maar toch werden er al 4000 orders geplaatst. De opvolger van de 600, de DAF 750 uit 1961, kreeg een zwaardere motor omdat 22 pk toch wel erg mager was. Naast de 750 werd in 1961 het type DAF Daffodil gepresenteerd. De auto werd in 1963 en 1965 lichtjes bijgewerkt; de modellen kregen de typenummers DAF 31 respectievelijk DAF 32, maar werden bij hun introductie eveneens Daffodil genoemd. Bij de DAF 33 (1967) werd hiervan afgestapt.

Het nieuwe type

DAF 55 uit 1968 met daarachter een DAF 66 uit 1974

1975 Volvo 66, voorheen DAF 66(vanaf 1972)

De DAF 44 (1966) was het zogenaamde “b-type” (De DAF 600 t/m 33 waren van het “a-type”).

De ruimere auto was ontworpen door Michelotti. Met de auto probeerde DAF in de markt te stappen voor grotere auto’s. Om de stap naar de middenklasse te kunnen maken werd de DAF 55 (1967) geïntroduceerd, met een 4-cilinder Renault-motor.

De 55 werd opgevolgd door de DAF 66 in 1972. Deze auto werd vanaf 1975 eveneens geproduceerd onder de merknaam Volvo. De laatste Volvo 66 liep in 1981 van de band. De DAF 46 (1974)

was het laatste nieuwe model van DAF. Het was de minst geliefde DAF, hetgeen te wijten was aan de aandrijving door zijn enkele riem.

DAF had al sinds het begin van de ’70-er jaren gewerkt aan een nieuw, groter model, de DAF 77.

Hoewel de auto nooit verder kwam dan een prototype, was het de basis voor de nauwelijks gewijzigde Volvo 343. Ook dit model werd met behulp van de variomatic aangedreven.

Volvo 343 doorontwikkeling Volvo 77 (1976)

Born

Zie NedCar later in dit blog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

DAF kampte met een productietekort en wilde een nieuwe fabriek bouwen. Omdat het Nederlandse Limburg kampte met een grote werkloosheid doordat de Nederlandse overheid net De Staatsmijnen had gesloten besloot de overheid DAF een grote subsidie toe te kennen wanneer het bedrijf de nieuwe fabriek in Limburg zou laten bouwen. DAF besloot in te gaan op dit aanbod en vestigde een nieuwe fabriek in Born (Nederland). Aanvankelijk zou hier alleen het nieuwe type, de 44 en 55, gebouwd worden. Later zou de complete autoproductie in Born gaan plaatsvinden.

Imago

Hoewel DAF aanvankelijk goed ontvangen werd, hadden de auto’s van DAF gedurende hun gehele bestaan te maken met een imagoprobleem, dat pas jaren later, toen DAF al geen personenauto’s meer maakte, verbeterde.

De eerste deuk die DAF kreeg, kwam van een gat in de Nederlandse wet. Door de DAF aan te passen zodat de auto niet harder kon dan 25 km/u had men geen rijbewijs nodig om de auto te mogen besturen. Al snel kregen deze kruipauto’s een erg negatief imago en daardoor DAF ook. Doordat het toenmalige GAK de auto’s vanwege hun eenvoudige bediening inzette, liep het imago van de auto nog verdere schade op. Zo ontstond de weinig vleiende term “Gak-Daf”. De auto’s hadden bovendien veel last van een (nog steeds bestaand) negatief vooroordeel van het publiek over automatische transmissie. Die zou niet “sportief” zijn. De gedachte was (is) dat alleen mensen die niet in staat zouden zijn fatsoenlijk te schakelen ervoor zouden kiezen: de automaat niet uit overweging van comfort maar uit noodzaak wegens onbeholpenheid van de chauffeur dus. Dat was voor de DAFs zeker waar: de auto vond zijn koperspubliek vooral bij senioren en met name bij oudere vrouwen. Daardoor kreeg het voertuig al snel de bijnaam Truttenschudder met jarretelaandrijving.

Hoewel DAF met bijvoorbeeld de rallycross en het inzetten van Formule auto’s het imago probeerde te verbeteren en later ook sportievere versies op de markt zette (bijvoorbeeld de DAF 55 Marathon),

zou het merk het truttige imago niet meer weten af te schudden.

Het televisieprogramma Ter land, ter zee en in de lucht had in de jaren zeventig het onderdeel achteruitrijden, waarin DAF onverslaanbaar was, doordat de variomatic net zo snel vooruit als achteruit kon rijden (in de achteruit kan zelfs een Ferrari de DAF niet verslaan). Toch kleefde ook hier een negatief gevoel aan: men keek er zo graag naar vanwege de ongelukken, niet omdat DAF de snelste auto ter wereld had.

In het buitenland vertrouwde men de riemaandrijving niet. Men dacht dat de riemen zomaar konden knappen. Hoewel dat langzaam veranderde door deelname aan betrouwbaarheidsritten zou het nooit een sterke verkoper worden buiten Nederland. Automaat-rijden werd als niet-sportief gezien en DAF bood zijn auto’s niet aan met een conventionele versnellingsbak. Pas onder Volvo werden versies van de 343 met een conventionele versnellingsbak geleverd.

Overzicht van personenauto’s

• DAF 600 (1959-1963)
• 
• 
• DAF 750 (1961-1963)
• 
• 
• DAF Daffodil (1961-1967)
• 1961 DAF Daffodil type 30
• 
• 1961 DAF Daffodil type 30
• 
• DAF 33 (1966-1974)
• 
• Fotocollectie DAF 33 en Solex
• 
• DAF 44 (1967-1974) en daarna de
• 
• DAF 46 (1974-1977) © Paul Bennink
• 
• Daf 46 Stationcar
• 
• DAF 55 (1968-1972)
• 
• DAF 55 Coupe 45PS 2
• 
• DAF 55 Rally
• 
• DAF 66 (1972-1975)
• 
• 1975 DAF 66 Marathon Coupé
• 
• Daf 66 Estate

Prototypes en afgeleiden

Voor een kleine fabriek als DAF zijn er enorm veel prototypes gemaakt. Carrosseriebouwers als Michelotti, OSI en andere bouwden op basis van DAF-techniek auto’s.

• DAF Siluro
• 
• DAF Siluro © Alex Miedema
• 
• 
• 
• 
• 
• OSI DAF City
• DAF 77
• 
• 1971 DAF Kalmar 1100
• 
• Daf 33 onderstel opbouw zweden Kalmar
• 
• 
• 
• Kalmar-DAF
• Het Heineken-vat (Een op DAF-techniek gebaseerde kart met een biervat-carrosserie) beter bekend als “variomaton”
• 
• 
• © DAFFanTom
• 
• • DAF Arkla © Steyrman
• 
• DAF Arkla © Steyrman
• DAF ARKLA, 80 gebouwd op basis van DAF 750 in 4 types door: Arkansas Louisiana Gas Company 1964
• 
• 
• 
• ©Steyrman
• 
• 
• DAF Pony, 700 gebouwd in diverse uitvoeringen. 2 prototypes voor Amerikaanse leger met 500 cc

Vrachtwagen met mogelijkheid voor bijpassende aanhangwagen. Trekker met bijbehorende oplegger. Vrachtwagen werd geleverd zonder dak en deuren en kachel. Dus ook als pickup zonder dak. Er is ook een versie met 4-persoons cabine.

• DAF bestelversie. met geblindeerde achter ramen waarvan 2 stuks voor Philips DAF 55 en DAF 66. In Engeland is door een privépersoon een uitvoering gemaakt van DAF 46 bestel en in Zweden een DAF 66 pickup.

VDT

De Variomatic ontwikkeling was niet stopgezet: sinds de jaren zeventig werd er gewerkt aan een opvolger ervan: de Transmatic. Het hart van het systeem was niet langer de rubberen riemen, maar een metalen duwschakelband. De ontwikkeling van de Transmatic werd ondergebracht in een aparte BV Van Doorne’s Transmissie, die in Tilburg (Nederland) gevestigd werd. Volvo meende bij de overname van DAF personenwagen BV ook de eigenaar van dit systeem te zijn geworden. DAF en de Van Doornes ontkenden dit. Het conflict werd voor de rechtbank uitgevochten en uiteindelijk wonnen de Van Doornes de strijd. Volvo bleef de Variomatic onder de naam CVT toepassen in de auto’s die in Born (Nederland) werden geproduceerd. De laatste auto die met dit systeem werd geproduceerd was de Volvo 340 die in 1991van de band rolde. Sindsdien wordt de variomatic alleen nog maar toegepast in de brommobielen waarin gereden mag worden zonder rijbewijs. Van Doorne’s Transmissie werd overgenomen door het Duitse bedrijf Bosch. Inmiddels was de Transmatic leverbaar geworden in verschillende kleine personenwagens als de Fiat Panda, Ford Fiesta, Subaru Justy, Suzuki Alto en de Nissan Micra. Ook de Volvo 440 1.8i was vanaf 1993 leverbaar met een CVT volgens het transmaticsysteem.

Ook grotere auto’s worden tegenwoordig uitgerust met het systeem, fabrikanten als Audi en Nissan gebruiken het ook in hun grotere modellen.

Sport

In de autosport heeft de Variomatic ook indruk gemaakt. Vooral bij de rallycross, waar Jan de Rooy en zijn broer Harry de Rooy met hun DAF 55 Coupés (eerst met vierwielaandrijving, later alleen metachterwielaandrijving) succesrijk waren. Maar ook in de formuleraces werd geëxperimenteerd. DAF zelf deed dat in de Formule 3, maar in de jaren 90 was dat VDT, samen met Williams-Renault.

Bedrijfswagens

Overigens werd de CVT ook gebruikt in bedrijfsvoertuigen, zoals de DAF Pony

1968 Daf pony Sjef Rekko

en de Kalmar-DAF. De Kalmar was een autootje van de Zweedse posterijen op basis van de 44. De Pony was een licht vrachtautootje, aanvankelijk ontworpen voor het Amerikaanse leger.

Chronologisch door de historie Autobussen, Uitvindingen voor het Leger, Vuilniswagens, Opleggers, Trekkers, de DAF MC-139 Amphicar, de DAF M39 Pantserwagen, Bestelwagens, Ambulances, Politiebusjes/wagens, Brandweerwagens, Trucks, Personenwagens,

8 Dafjes op een rij:

1932 DAF autobus met Groenewold autobusopbouw Kenteken B-17783

1934 DAF TRADO

1934 DAF Trado ombouwconstructie

1935 DAF Trado

1935 DAF-TRADO

1936 DAF Autocar-Kromhout met DAF opbouw

1936 DAF BR 28 98 dafmuseum 2 ©AvdVliet

1936 DAF oplegger met REO trekker

1936-Daf-Vroonhoven © Conam

1936 DAF Vroonhoven © Conam

1938 DAF Pendelas-trailers

1939 DAF 15265 3

1939 DAF Amphibie

1939 DAF Amphibie

1939 DAF MC 139

1939 DAF MC 139

1939 DAF MC 139

1939 DAF MC-139 Amphicar 1948cc

1939 DAF MC-139 Amphicar 1948cc

1939 DAF M 39 1

1939 DAF M39 Pantserwagen Chassis DAF YA-328

1939 daf m310 (M39)

1939 M39 Pantserwagen

1939 daf pantserwagens regimenten huzaren © drs. J.A. BOM

1939 DAF Opleggers HD10 met schommelas

1939 DAF Opleggers HD10 met schommelas

1939 DAF Opleggers HD10 met Schommelas

1942 DAF de rijdende regenjas

1942 Daf 26 500

1942 DAF 5605

1942 DAF raincoat ( regenjas)

1942 DAF Regenjas

1942 dafkaart

1942 Chevrolet Trekker met DAF Oplegger

1943 DAF DT 10 prototype 10 tonner 1

1943 DAF DT 10 prototype 10 tonner 1

1946 DAF © Conam

1946 Daf met DAF NS oplegger

1947 Daf A10 PJ-05-05

1947 DAF Kromhout Commandant Asfalt Express

1947 DAF Laadkistenvervoer

1947 DAF Laadkistenvervoer

1947 DAF Laadkistenvervoer

1947 DAF Laadkistenvervoer

1947 DAF met Smit Joure opbouw

1948 DAF 7 STREPER DE SPAR

1948 DAF 7streper

1948 DAF 113

1948 DAF A50 5-tonner. Een echte zevenstreper B-8452A

1948 DAF Cito carr RENOVA H’sum te Eindhoven

1948 DAF die betere tijden gehad heeft

1948 DAF König carrosserie Tekening

1948 Daf nr. 30 met carrosserie van Verheul en een uitschuifbare motor. Daarachter Scania-vabis 64 carrosserie Verheul.

1948 DAF Opleggerbussen

1948 DAF Postkantoor

1948 DAF Trolleybus met Verheul opbouw

1948 DAF-Verheul bus Nederland

1948 medema-daf-ptt-1 © Conam

1948 Mercedes 4000S met DAF oplegger

1948 Verheul carr, op DAF chassis met uitschuif motor

1949 DAF A 414 1

1949 DAF benzine Car. Medema Appingedam

1949 DAF Benzine Medema Appingedam B-16547

1949 DAF Domburg K-7286

1949 Daf met carrosserie van Verheul met uitschuifbare motor. Opname Pathmossingel te Enschede.

1949 DAF met Verheul opbouw Trolleybus  Arnhem

1949 DAF serie 21-30 type B 425-B  Daf nr. 29 met carrosserie Verheul 30 zit-en 16 staanpl

1949 DAF Trolleybussen

1949 DAF Truck Fa v d Hout

1949 DAF vervaardigt een autobuschassis met de Wakesha uitschuifmotor

1949 DAF Vuilniswagen

1949 DAF Zeven streep B-28600

1949 DAF Zevenstreper B-13661A

1949 Daf-Verheul Trolleybus (NB-01-24), Groningen

1950 05 Adv DAF

1950 Brandweer Trucks DAF A40 [1950-1957] RF-50-35

1950 Brandweer trucks DAF A50C360 tankautospuit met Van Bergen opbouw uit 1950 B-39004

1950 Chevrolet met DAF enkelas oplegger

1950 DAF 7 Lijn serie Tapissiere voor Slegers in Helmond

1950 DAF 7 streep ©Steyrman

1950 DAF 7 streper met Greving

1950 DAF 7 van Gend en Loos

1950 DAF 7lijns autubus uit Zeeland K-16986

1950 Daf 7-strepers-LR

1950 DAF 15

1950 DAF 30-50-60

1950 DAF 30-50-60

1950 DAF 30-50-60

1950 DAF 2700 Verheul 2737 NBM

1950 DAF A 10 1

1950 DAF A 10 2

1950 DAF A 10 PTT NA-99-77

1950 DAF A 30 1

1950 DAF A 30-1

1950 DAF A10 Ambulance

1950 DAF A10 bestelwagen

1950 DAF A10 bestelwagen

1950 DAF A10 bestelwagen

1950 DAF A10 bestelwagen enkelbladige folder

1950 DAF A10 bestelwagen enkelbladige folder

1950 DAF A10 Den Bosch

1950 DAF A10 Eindhoven

1950 DAF A10 NF-59-38

1950 DAF A10 Politie

1950 daf a50  PDF

1950 DAF Ambulance 10 3

1950 DAF Ambulance 10 4

1950 DAF Autobus et Cars de Tourisme

1950 DAF Autobus met Van Hool opbouw

1950 DAF Autobus voor de NS met Waukesha uitschuifmotor

1950 DAF Autobus voor de NS met Waukesha uitschuifmotor

1950 DAF B-50

1950 DAF B-50

1950 DAF B1500 autobus uit Zeeland

1950 DAF Bedrijfsauto’s

1950 Daf Bernaards Bergum op Zoom

1950 DAF BESTEL

1950 DAF Bestel Brandweer

1950 DAF Bestelauto folder

1950 DAF BUS URBAIN 76

1950 DAF BUS URBAIN

1950 DAF D50 tapissiere met opbouw van Remmers Tilburg

1950 Daf Brandweer Dennenbos

1950 DAF Medema-daf-ptt-Kantoor

1950 DAF nbm-zeist

1950 DAF A 10 NJ-38-07

1950 DAF Philips TV wagen

1950 DAF Politiebus © DAFFanTom

1950 DAF Produktielijn

1950 DAF Programma

1950 DAF RB 69 76 © arievdvliet

1950 DAF Schommelas-opleggers serie HD

1950 DAF Schommelas-opleggers serie HD

1950 DAF Schommelas-opleggers serie HD

1950 DAF Tekening series 40-50-60

1950 DAF VERHEUL B510S Waukesha 51S

1950 DAF Verheul opbouw voor Jac van Dijk Eindhoven

1950 DAF voor Hazewinkel

1950 DAF Vuilniswagen

1950 Daf Web

1950 DAF А30

1950 DAF, fa. C.C. Faber B-19846

1950 Daf

1950 DAF-a10

1950 DAF-T60

1950 Instructieboekje daf A 30 PDF

1950-75 DAF 750 pick-up ad

1950-75 DAF Het Nederlandse vertrouwensmerk affiche

Tot zover de historie van daf tot en met 1950